Lotsbestemming, geen opvolger

In mijn wijninfo 3 2019 vertelde ik de Storms wijnhebbers over het bezoek aan mijn zeer goede relatie , de Herr und  Frau Wehrheim uit Nierstein.  De wijngaarden lagen er perfect bij en ik voelde me toen al een beetje verplaatst in ’n sprookjesland. In Nierstein liepen we door de historische wijngaarden van Oelberg, Rosenberg en Patersberg-zie nevenstaand proefpakket- soms gelegen op schijnbaar onmogelijk steile hellingen. Op het wijngoed –waar de familie al sinds 1693 wijn verbouwt- werden wij allerhartelijks begroet en rondgeleid door eeuwenoude kelders. Zielstevreden en innig voldaan dacht ik toen terug aan de van generatie op generatie bestaande relatie en aan mijn éérste proefondervindelijke ervaring. Door een ongelukkige lotsbestemming ontbreekt er echter een opvolger en komt er ‘helaas’ een einde aan onze uitstekende relatie . De wijngaarden werden verkocht en de schemerige, gewijde kelders waarin zich menige Storms selectie bevond behoort binnenkort tot het verleden. Door onze decennia lange relatie hebben we gelukkig nog de hand kunnen leggen op de laatste partij (die zelfs  uit  diverse oogstjaren bestaat!)  Onberispelijk droge witte kwaliteitswijnen die wellicht binnenkort tot het verleden behoren.  Maar eerst vertel ik u  iets meer over de fantastische proefondervindelijke ervaring die ik tijdens mijn stage met Herr Eugen Wehrheim heb mogen delen.

EERSTE PROEFONDERVINDELIJKE STAGE  ERVARING..

Ik ben op de  witte wijnen van Wehrheim verliefd geworden op een onvergetelijke  stage in 1999. Ik was op stage in Nierstein, voelde me rijk en Herr Wehrheim nodigde me uit een fles van z’n beste wijn met hem te drinken. Even later stond hij aan mijn tafeltje als een bezorgde vader die vreest voor de deugd van zijn dochter. Terecht veronderstelde hij dat ik op het gebied van wijn nog een kind was en wat hij in de glazen schonk was een vorstelijke drank. Op het etiket van de slanke fles stond:  Walfisch-Wingert Oelberg 1990 Spätlese. Het was een groots jaar, legde hij uit, en de wijn was gemaakt van oeroude Riesling stokken, uit een wijngaard afkomstig van een van z’n voorouders, en aangekocht in 1818 met de vangpremie van de walvisvangst. Wehrheim bracht zijn glas aan de neus en snoof het bouquet van de wijn op. Ik volgde zijn voorbeeld. Het effect was bedwelmend. Het was alsof ik mijn hoofd in een krans van voorjaarsbloemen stak. Wehrheim glimlachte bij het zien van mijn verbaasde gezicht. Ik bracht het glas aan mijn lippen en liet de wijn langzaam over mijn tong glijden. Het was zuiver, een wijn met een  rijke, fruitige en verkwikkende frisheid. Die avond sliep ik met de kus van de wijn op mijn lippen en wist dat ik reddeloos aan die bekoring was overgeleverd.  Nu zo’n 20 jaar later- ik was toen 16 !-  ben ik nog steeds verliefd op de wijnen die op de oevers van de Rijn worden verbouwd. Maar de liefde heeft zich nog verdiept omdat ik sindsdien hun vrouwelijke bekoring zo veel beter heb leren kennen Het mag overdreven klinken, maar ik zie deze wijnen inderdaad als mooie, elegante vrouwen. Zij verdienen in elk geval heel veel complimentjes…. Speels als een bloem, kan men op zomeravonden deze wijn onbeschroomd met muziek en poëzie vergelijken. Muziek? Inderdaad, het geheim van deze traditioneel werkende wijnboer is , harmonieuze droge wijn creëren. Wehrheim wijngaarden bevinden zich immers in de beschutting van diepe rijnrivierdalen en beboste heuvels, die de hellingen tegen de gure noorden wind beschermen. De rivier weerkaatst de zonnestralen naar hellingen van de uitstekend gesitueerde wijngaarden en vervullen ’s nachts de functie van warmtereservoir.  De bodem is de vader van de wijn, de wijnstok de moeder en het klimaat de lotsbestemming.