STOP met zoeken, twee Saint Emilion Grand Cru’s die NIET teleurstellen

Inmiddels zwaait de vierde generatie Carles de scepter over de wijnproductie van Château Panet, Clos la Rose en Clos Jacquemeau in de gemeente St. Christophe-des-Bardes. Wijndomeinen die tot de selecte Grand Cru St. Emilion- groep behoren. Het samenwerkingsverband met Jean-Philippe Fort  is een succes. Meesterlijk zijn de creaties waarin zijn hand duidelijk  herkenbaar is- ( o.a. Château Angélus, Château Valandraud,  Chateau Croix St. Georges (Pomerol), Pavie, Troplong Mondot !) Dat de kwaliteitsbeheersing al vijftien jaar aan hem is toevertrouwd, is duidelijk te merken aan een nog steeds opgaande lijn. Natuurlijk zijn de afzonderlijke jaren en hun vegetatiecycli bepalend voor de kwaliteit van dat jaar. Maar daar waar de goed opgeleide specialist met respect voor de natuur kan bijsturen, stapt Jean-Philippe met gemak in de voetsporen van z’n beroemde voorganger Michel Rolland. De progressieve lijn laat zich het best illustreren door een kort overzicht van de historie van het familiebedrijf “Vignobles Carles”.

Grote ommekeer

Wijnmaker Jean-Claude Carles, al een jaartje ouder en traditioneel ingesteld, beseft dat hij stappen in kwaliteit moet maken. In 1999 kwam de grote ommekeer: hij besloot hulp in te roepen van zijn zonen Jérôme et Gilles- en hij nodigde bekende oenologen uit om aan de zijlijn te adviseren. De kwaliteit ging daarna gestaag vooruit. Onder meer doordat de vinificatie speciale aandacht kreeg en dus op de kritieke momenten in het proces ingegrepen werd. De hulp van een gespecialiseerde oenoloog uit de stal van Michel Rolland was spectaculair. Zijn naam: Jean-Philippe Fort- en die mag wel met een gouden griffel geschreven worden. Een hoogwaardige supervisor wiens ideeën in complete harmonie zijn met de opvattingen over kwaliteit van Jérôme et Gilles. Hun kostbare erfenis is buitengewone terroirkennis, waardoor zij vaders beproefde weg van bewerken en bemesten op een zo natuurlijk mogelijke manier voort kunnen zetten. Zij schromen ook niet om als ‘second opinion’ een mening te vragen aan onafhankelijke oenologen. Nu is het beleid nog steeds  gericht op de toekomst en op het besef dat alleen kwaliteit telt in een competetieve wereld. De ‘vendages vertes’ worden handmatig in de geëigende periode tweemaal uitgevoerd om het rendement te beperken; bâtonnage, het doorroeren van de most door zijn eigen lie, vindt zelfs tweemaal daags plaats en dan heb ik het nog niet gehad over de strenge selectie in de kelder. Welke druiven wél en welke niet tot  selecte Grand Cru status worden toegelaten om door het leven te mogen gaan als Clos la Rose of Clos Jacquemeau. De kwaliteitseisen zijn streng. Vakkundige beoordeling van de grondgesteldheden maakt het mogelijk  latente karaktereigenschappen te perfectioneren.

 Respect voor de Terroir

Splinternieuw is een samenwerking met beroemde buren en referentie aan de succesformule van de biologische wijnbouw. ‘We beginnen een beetje te begrijpen hoe het werkt’.  Overtreding van het eerste gebod is de grond niet in zijn waarde te laten. Regel twee: een optimaal gezonde oogst is slechts mogelijk bij sterk gereduceerde opbrengsten. Ook: respect voor de natuur door de snoeimethode en een welkom voor natuurlijke verdelgers van schadelijke insecten. Een leger van insecten verorberende vogels staat klaar om te genieten van al die lekkernijen. De tafel is gedekt!    De wijngaarden hebben een voedzame ondergrond  van ‘agricole-calcaire’, waarbij  Clos Jacquemeau wat meer bedekt is met kiezel en Clos la Rose met leemachtig zand.` Op instignatie van de oenoloog Jean-Philippe Fort  wisselen propriétaires in de buurt op gezette tijden kennis uit ; men is collega en vooral géén concurrent. Ook niet nodig, de GRAND CRU selectie van Vignobles Carles is op zichzelf al bijzonder genoeg. En dat met een uitstekende prijs/ kwaliteitsverhouding…

De methode van Jérôme en Gilles

Momenteel is het productieproces niet meer te vergelijken met wat er zich afspeelde in vader Jean-Claude Carles zijn tijd. Nu werkt men met een ‘vinification a froid’, dus vergisting bij lage temperatuur en streeft men naar tannines die de complexiteit ondersteunen, maar dan wel met fluweelzachte afrondingen. De gebroeders kijken ook over de grens van hun wijngaarden; zij reizen  nog al wat af met hun oenoloog Jean-Philippe Fort. Hoofdzakelijk om de natuurlijke werkmethode toe te lichten aan een kleine  groep trouwe klanten, maar ook om nieuwe ideeën op te doen. Zij voelen zich in tegenstelling tot hun vader meer Europeaan dan Fransman. Aan het fenomeen van vervlakking in smaak en karakter weigeren zij  deel te nemen. Want zij zijn fier op het resultaat van ‘les vrais Grands Crus de St. Emilion’ Clos la Rose en Clos Jacquemeau.