Spätburgunder

De Spätburgunder druif heeft meer bekendheid onder de naam Pinot Noir. Bourgogne is hiervan de bakermat. Sporadisch kom je in Duitland Spätburgunder ook tegen onder de naam klevner, dit voornamelijk in de regio Baden.

De aanplant van Spätburgunder in Duitsland ligt op ongeveer 11.800 hectare en is ongeveer 10% van de totale aanplant in Duitsland. In de jaren '90 groeide de waardering voor Spätburgunders  uit Duitsland enorm. Tot de belangrijkste gebieden in Duitsland rekenen we Baden (ongeveer 5900 ha), Pfalz (ongeveer 1600 ha), Württemberg en Rheinhessen samen goed voor ongeveer 1200 ha. Verder zien we nog aanplant in de Ahr en de Rheingau. Rheingau is wellicht de bekenste als het gaat om de kwaliteit.

Zoals gebruikelijk worden de meeste Spätburgunders droog gevinifieerd waarbij de hogere cuve’s vaak een opvoeding in barriques meekrijgen. Ook zien we de spätburgunder steeds meer als rosé en sekt op de markt verschijnen. Van de Spätburgunder  kan men ook een witte wijn op de markt tegenkomen, deze worden aangeduid met de naam Blanc de Noirs.

De druiven worden direct geperst en zonder schil vergist. Het aroma van een Spätburgunder  is fruitig met tonen van noten (amandel). De wijnen hebben een zachte en volle smaak  waarin rijp rood fruit (kersen en aardbeien), maar ook zwart fruit (zwarte bessen en bramen) kenmerkend naar voren komen in zowel geur als smaak.

De modern gevinifieerde spätburgunder wijnen komen steeds meer in opkomst en hebben een intense rode kleur, tanninerijker  en beduidend minder zuren als de klassieke variatie. De klassiek spätburgunder kan goed ouderen en zal in zijn aroma en smaak meer tertiaire elementen gaan vormen zoals truffel en herfstachtige elementen