Molise

Molise heeft veel verwant met  zijn noordelijke buur Abruzzo. De productie is echter zeer beperkt in Molisse, maar net als de Abruzzo vindt de wijnbouw voornamelijk plaats in de kustvlakte. Dit is nodig omdat er een duidelijk continentaal klimaat heerst in het binnenland wat gekenmerkt wordt door warme zomers en koude winters met grote verschillen in dag- en nachttemperatuur. Alleen de zeewind kan deze temperatuurschommeling temperen en een verkoelend effect aan de wijndruiven geven.

Het landschap wordt gekenmerkt door het bergmassief Gran Sasso en het massief Maielle. Dit zijn de hoogste toppen van de Apennijnen en dragen er zorg voor dat zowel Abruzzo als de Molise een heuvelachtig landschap heeft. Beide streken hebben ook te maken met dezelfde druivensoorten. Voor rood zijn dit de Montepulciano (verwar dit niet met de Vino Nobile de Montepulciano, waarbij Montepuliciano verwijst naar een dorp in Toscane waar de druivensoort Sangiovese wordt verbouwd) en de Aglianico.

Wijnsoorten in Molise

De Aglianico komen we vaker tegen, deze druif is wijd verbreid in dit gebied. In Abruzzo is deze druivensoort minder belangrijk en gaat alle lof uit naar de Montepulciano druif. Deze geeft, mits de opbrengsten gering blijven, een zeer vlezige, sappige krachtige wijn met veel diepgang en een bijna zwarte kleur. Vooral deze wijnen oogsten steeds meer lof van wijncritici. Ze komen op de markt onder de DOC Montepulciano d’Abruzzo en sinds 2003 zijn ze ook in de hoogste classificatie te vinden, DOCG Montepulciano d’Abruzoo Colinne Teramane. De wijn komt dan voort uit een klein subgebied uit de provincie Teramane gelegen in het Norodoosten van Abruzzo. De wijn die kracht en finesse combineert is zeer geschikt bij rood vlees en diverse pastagerechten. 

Trebbiano Toscane

De witte druif is tegenwoordig de Trebbiano Toscane. Door de hoge opbrengsten heeft hij de favorieten rol overgenomen van Bombino Bianco (Trebbiano d’Abruzzo). De Trebbiano Toscane heeft daardoor gezorgd dat de witte wijnen niet zo gretige aftrek vinden als de rode, ze blijven namelijk ver achter in kwaliteit en komen daarom vaak op de markt als droge niet veelzeggende frisse witte wijnen. 

Hoewel er tegenwoordig ook hier steeds meer geëxperimenteerd wordt met internationale druivenvariëteiten als de Chardonnay en de Cabernet Sauvignon, overigens met goed resultaat, is een groot deel van de producenten trouw gebleven aan het gebruik van de lokale druivensoorten.