
Wat maakt deze wijn zo bijzonder? Een grote rol speelt de bodemgesteldheid in de hellingen van graniet, bezaaid met verfijnd granietzand, maar zeker ook de mens. Hij bewerkt het ruwe materiaal tot een briljante wijn. De rode kwaliteitswijn ‘Jamais Renoncer’ is onderworpen aan de strengst mogelijke eisen: Per hectare mag de wijngaard slechts een beperkte hoeveelheid druiven oogsten, dit voorkomt roofbouw en bevordert de kwaliteit, De ‘Jamais Renoncer’ kwaliteitswijn ondergaat een rijping op kleine eikenhouten vaatjes van 225 liter (barriques) van minstens 1 jaar oud alsof het een Grand Cru is. Pas daarna wordt hij gebotteld. Logisch dat een Roussillon met rijping op eiken duur moet zijn. Denkt u alleen maar aan de inflatie en het renteverlies dat Bernard Magrez goed moet zien te maken. Een kwaliteitsdiscipline van dit niveau vergt een financieel offer. En dat kan hij ook gezien de stuwende financiële winstkracht van zijn Grands Crus en Grands Crus Classés imperium.
Dankzij deze comfortabele positie staat er een wijn tegenover die men zonder overdrijven als een juweel mag beschouwen. Bernard Magrez werkt nog volgens oude tradities. Ter plaatse staat hij dan ook bekend als synoniem voor vakmanschap en kwaliteit. Eretitels en onderscheidingen zijn bij hem vanzelfsprekend. Met zijn kwaliteitswijn ‘Jamais Renoncer’ heeft hij een wijn geschapen die terecht talrijke eretitels in de wacht heeft gesleept. Vast en zeker! Vandaar dat dit een pretentieuze rode wijn is, al is de prijs dat niet. Bernard Magrez heeft zowel in Frankrijk als elders in de wereld grote bekendheid gekregen met z’n rode Roussillon wijn, een wijn die zijn gelijke niet kent. Vreemd is dit overigens niet, want nooit opgeven staat hoog in het vaandel geschreven bij Bernard Magrez eigenaar van Chat.Pape Clément Grand Cru Classé, een bewijs aan z’n vader waartoe hij in staat is. Jeugdherinneringen die toen nog tot in de kiem gesmoord werden brachten hem tot deze passie. Het creëren van kwaliteitswijnen uit onbekende gebieden pastte niet in het streven van zijn familie en vooral niet in dat van zijn vader. Uiteindelijk resulteerde dit erin dat, naast Jamais Renoncer, Si Mon Père Savait het levenslicht zag… als mijn vader het geweten had.