Krantenknipsel de Limburger dec. 1983
KRUIDENBITTER UIT LEUDAL
Heythuysen - Sinds enkele weken is het Leudal een eigen kruidenbitter rijk. Lex Storms senior (74), die in het begin van de jaren twintig samen met zijn vader en een Franse baron de kruiden voor dit bitter in het Leudal verzamelde,vond het 60 jaar oude recept enkele maanden geleden bij toeval terug toen hij de zolder van zijn huis aan het opruimen was.Het recept vindt zijn oorsprong in het cafe-restaurant, dat Storms ouders in het begin van deze eeuw aan de Hamstraat in Roermond dreven. Buiten het schenken van drank in zijn eigen lokaal verkocht vader Storms ook wijn in Roermond en omstreken. Zodoende had hij zakelijke contacten met een Franse baron, die in de omgeving van Bordeaux uitgestrekte wijngaarden bezat.Via de familie Storms sleet de baron zijn wijn in Nederland en van tijd tot kwam de baron naar Roermond om zelf reclame voor zijn edel vocht te maken.
VERLIEFD
Per sjees reisden vader Storms en baron dan hun klanten af en de toen 13 jaar oude Lex mocht mee. Zo kwamen ze ook in het Leudal terecht, onder andere bij prof. Dubois die in huize De Bedelaar woonde. Dat herinnert Lex Storms zich als de dag van gisteren., Die Professor sprak vloeiend Frans en bij dat oponthoud werd de baron verliefd op het Leudal. Toen hij de beken en dalen van het Leudal zag en de geweldige variatie aan bloemen en kruiden, die daar groeide, gaf de baron het Leudal een nieuwe naam: le paysde Dieu ( het land van God). Hij zei tegen me, dat het Leudal zo mooi was, dat hij het een unicum in Europa vond. Hij begon samen met mijn vader kruiden te verzamelen en ik moest helpen zoeken. Vanaf dat moment hadden mijn vader en de baron meer intresse voor de kruiden dan voor wijn, die ze aan het verkopen waren.
De baron nam de Leudalkruiden mee om er thuis in Bordeaux met behulp van alcohol een uittreksel van te maken., Soms kwam de baron wel vier keer per jaar naar het Leudal om samen met ons steeds weer andere kruiden te zoeken. Het heeft enkele jaren geduurd eer we de juiste kruiden gevonden hadden om een goed smakende drank te brouwen. Op een gegeven moment was het recept klaar en zei tegen mijn vader: hier, proef maar. En warempel, het drankje smaakte uitstekend. Volgens de baron, die ons het recept gaf, was het een probaat middel tegen maagpijn en slapelossheid. Het was de bedoeling, dat wij de kruidenbitter toen zouden gaan maken. Maar daar kwam het niet van, want in 1926 stierf mijn vader en moest ik als 17 jarige jongen de zaak overnemen. Aangezien de tijd toen echt slecht was en we moeite hadden om het hoofd boven water te houden, heb ik het recept nooit meer gebruikt. En later ben ik het glad vergeten.
GEHEIM
Een tijd terug was Lex Storms op zolder aan het rommelen. Daar ontdekte hij oude boeken van zijn vader en toen hij een van die boeken opensloeg, zag hij plots het perkament met het recept van de baron. In overleg met zijn zonen Sjaak, Lex en Frans- die de zaak inmiddels van hem hebben overgenomen- besloot Lex Senior de kruidenbitter weer te gaan maken., Er zijn tegenwoordig veel mensen, die een kruidenbitter gebruiken. En ik dacht: dat is mischien iets voor ons. Voor die kruidenbitter heb je 19 kruiden nodig. Aangezien ik een goed geheugen heb, wist ik die kruiden nog te vinden in het Leudal. Diversen weken achter elkaar ben ik met de jongens op pad geweest in het Leudal, soms op zondag en soms op avonden als het lang licht was. Bij elkaar hadden we voldoende kruiden om een paar 100 liter bitter te maken. Toen het klaar was en ik het geproefd had, moest ik zeggen dat het inderdaad , dezelfde smaak had als 60 jaar geleden', aldus een trotse Lex Storms, die overigens onder geen enkele voorwaarden wil verklappen welke Leudalkruiden nu precies gebruikt worden om dat bitter samen te stellen.,Dat blijft mijn geheim'. zegt de goedlachse Storms.
Gelukkig is deze belangrijke vondst bewaard gebleven voor zijn nageslacht. Het geheim werd dan ook prijs gegeven in 1986